USA: Dag 9

Het is moederdag en we gaan dit vieren bij Universal Studios. Vroeg uit de veren want we willen gebruik maken van de early access optie en als eersten de nieuwe Harry Potter attracties in te duiken. Om 6:00 gaat de wekker al en alles verloopt dit keer volgens plannen. We staan rond 7:45 voor de deur van Universal en het is nog niet druk. Nadat we binnen gelaten worden racen we naar Hogsmeade. Ze hebben dit Harry Potter dorpje nagebouwd. De Hogwarts Express staat bij de ingang en alle bekende winkeltjes die al dan niet in Hogsmeade staan zijn tot in de puntjes nagebouwd.

We begeven ons als eerste naar het kasteel van Hogwarts. Hierbinnen zou zich een “ride” moeten bevinden. Als we door het kasteel lopen richting begin van de ride lijkt het net alsof door het echte kasteel heen lopen. Alles is in de puntjes nagemaakt inclusief “levende” schilderijen. De tocht door het kasteel duurt uiteindelijk niet zo lang, lang leven de early access. Tijdens deze tocht wordt ons enigszins duidelijk wat ons te wachten staat. We gaan het meemaken hoe het is om net als een echter tovenaar(sleerling) te vliegen op een bezem. Wij gaan dat niet op een bezem doen natuurlijk maar is een soort van stoel die behekst is. Nadat we als laatste zijn toegesproken door de sorteerhoed stappen we in de ride. We krijgen nog een 3D bril in de handen gestopt en de ride gaan van start. We vliegen met Harry Potter mee over de kasteelgronden van Hogwarts en worden al snel achtervolgt door een vuurspuwende draak. De draak schiet een vuurbal recht op ons af en je voelt de warmte op je af komen. Ook dat hebben ze mooi weten te realiseren, Dit is wat je 5D of meer noemt. We schudden de draak af en vliegen door het verboden bos waar we op de huid worden gezeten door reuze spinnen met o.a. Aragog die wat vocht op ons af schiet. Lekker dan, spinnenkwijl in je gezicht. We komen verder nog dementors tegen die onze ziel willen opzuigen, spelen een potje Quidditch en dan worden we door de gehele school toegejuigd. Waarom weet ik niet maar het betekent in ieder geval dat we mogen uitstappen. Draaierig en een beetje misselijk stappen we uit en begeven ons snel naar de frisse buitenlucht om te herstellen.

Als volgende attractie gaan de beroemde studiotoer doen. Tijdens deze toch in een soort treintje worden we door onze gastheren bijgepraat over alles wat we zien. We worden door het echte studioterrein gereden waar films, series en live-shows worden opgenomen. Helaas zien we geen beroemdheden die dag, want het is weekend. En is het weekend zijn ook de sterren vrij en zijn de studios gesloten. Wel zien we diverse straten van steden die in diverse films zijn gebruikt. Zo zien we o.a. het stadhuisplein waar Doc een kabel vanaf het stadhuis Marty McFly hielp terug te keren naar de toekomst. Gek genoeg blijkt deze set ook voor tal van andere films te zijn gebruikt. Iets wat mij nog nooit eerder was opgevallen. Dat geldt overigens ook voor vrijwel alle andere sets, inclusief het neergestorte vliegtuig uit de film War of the Worlds met Tom Cruise. Dit vliegtuig is overigens geen replica maar de mensen van Universal hebben hier een echte Boeing uit elkaar getrokken. Tijdens de rit worden we nog getrakteerd op een tweetal 4D avonturen. Alsof je door echte dinosaurussen wordt belaagd en in een metrostation een ramp van babelonische proporties doorstaat.

Al die rampen overleefd hebbende stappen de beide dametjes en ik in de ene na de andere 4D attracties. The Simpsons, The Mummy, The Minions en Tranformers. Ze zijn allemaal indrukwekkende flitsende maar ietwat misselijkmakende rides. Maar goed dat Judith niet mee gegaan is want die zag al groen na de ride in het Hogwarts kasteel.

Aan het eind van de dag zoeken we onze camper weer op maar net voordat we vertrekken komt Lotte erachter dat ze haar telefoon kwijt is. Die telefoon was meegenomen het park in en dus doorzoeken we alle handtasjes. Helaas ontbreekt ieder spoor van de telefoon en proberen we ons te herinneren waar we dat ding voor het laatst hebben gezien. Net voordat we bij de Minions naar binnen gingen heeft Lotte de telefoon bij Judith neer gelegd die op een trapje voor de ingang op ons is blijven wachten. De telefoon is bij de rest van de spullen los neer gelegd en waarschijnlijk daar blijven liggen. Een vloekwoordenregen verder lopen we weer terug naar het park. Ik mag van de bewakers naar binnen om bij de Guest Relations navraag te doen naar de telefoon. Op de allereerste vraag welk merk telefoon het betreft gaat bij mij vanwege alle opwindingen alles op zwart. “Uuuuuuhm...” is ongeveer het enige wat op dat moment uit mijn mond komt. Ik zeg dat ik wel even navraag ga doen want ik zou het bij god niet weten. De deur uit lopende schiet het me te binnen: een Huawei! Ik loop terug en vertel de dame het merk en zij zegt gelukkig gelijk: “I think we have your phone”. Even unlocken om te demonstreren dat het ook echt de telefoon van Lotte is en wonder boven wonder hebben we de telefoon terug. Blijkbaar zijn de amerikanen, of wellicht een chinese tourist, eerlijk genoeg om de telefoon niet voor zichtzelf te claimen.

Enorm opgelucht eten we snel een kilootje kip bij de lokale KFC (want kip is gezond!) en we rijden door naar de volgende camping. Deze bevindt zich in de achtertuin van Disneyland, waar we morgen naar toe gaan. De camping vinden we snel maar uiteraard niemand bij de receptie. Ze hebben instructies achter gelaten en we gaan op zoek naar onze plek. Geheel in stijl mis is weer de juiste afslag en besluit om te draaien. Even achteruit zetten zoals ik dat al zo vaak heb moeten doen, maar dit keer gaat dat gepaard met een flinke knal. Parkeer ik toch onze camper tegen een telefoonpaal aan! De schade valt gelukkig mee, een kleine deuk in de daarvoor bestemde achterbumper. Snel weg bij die paal en na nogmaals een verdere weg in gereden te zijn lukt het omkeren met behulp van instructies van Judith wel zonder een deuk op te lopen. Drie keer is scheepsrecht en dat blijkt te kloppen. We vinden onze standplaats en parkeren zonder enige problemen. Gauw het bed in, want het is alweer laat.

Een paar minuten nadat de meiden in bed liggen wordt iedereen opgeschud door een paar harde knallen. Een heuse “gun fight”? Nee hoor. Het vuurwerk van Disney gaat los en we hebben hierop perfect zicht vanuit onze camper. We genieten een kwartiertje of zo van de duizenden dollars die de lucht in worden geknald maar daarna is het dan ook echt bed tijd. Morgen gaan we het nog eens dunnetjes over doen.