USA: Dag 10

9 mei 2016 - Los Angeles, California, Verenigde Staten

Het is vandaag de dag dat we naar Disneyland gaan. Disney bestaat hier uit twee verschillende parken. Het originele Disneyland en Adventure Park. Onderzoek had al uitgewezen dat twee parken aandoen op een enkele dag niet te doen is en dus moeten we een keuze maken tussen beide parken. Omdat de dames graag op de foto zouden willen met Disney figuren besluiten we naar Disneyland te gaan. Vol goede moed lopen we naar de ingang van het RV park en we nemen de shuttle bus naar het park. Na een ritje van 10 minuten arriveren we bij Disneyland. Even een paar kaartjes kopen en even later staan we binnen.

Ondanks dat het maandag is en dat diverse websites aangaven dat het vandaag een “oranje” dag zou gaan worden qua drukte blijkt al snel dat het vele malen drukker is dan bij Universal. Het lijkt wel een mierenkolonie en we sjokken met de meute mee. Op zo'n dag moet je dan ook gebruik gaan maken van de “Fast Pass”, het systeem van Disney waarbij je elke 2 uur voorrang krijgt op een attractie en je niet in de lange rij hoeft aan te sluiten. De eerste fast pass scoren we voor Star Wars Tours. Maar voor de fast pass uitgifte consoles staat al een flinke rij. In de rij staan om een ticket te krijgen om elders niet in de rij te hoeven staan. Het moet niet gekker worden. Overigens is dit gehele deel van het park recent om getoverd in Star Wars stijl, iets wat de geek in mij wel kan waarderen. Ook Space Mountain is omgedoopt en heet nu Hyperspace Mountain. Kleine tegenvaller is echter dat Hyperspace Mountain gesloten is. Het lijkt iets van tijdelijke aard maar het personeel dat de ingang blokkeerd kan geen ETA afgeven. Nou ja, dan maar eerst andere attracties gaan doen en hopen dat deze attractie later op de dag alsnog open gaat.

We gaan dan maar in de rij staan voor de Matterhorn Bobsleds. Een stukje zwitserse alpen die is nagebouwd om een bobslee baan te herbergen. De wachttijd in iets van 45 minuten, maar aangezien dat een beetje bemiddeld lijkt te zijn volgens de wachttijden-app (uiteraard is hiervoor een app beschikbaar!) sluiten we toch aan in de rij. Tijdens het langzaam vooruit sloffen in de rij valt op dat in Disney meer dan gemiddeld veel dikke amerikanen zijn. Niet alleen het publiek maar zeer zeker ook het personeel van Disney is “obese” zo niet “morbid obese”. Als wij bijna aan de beurt zijn zien we een man uit de bobslee proberen te stappen waarbij nog net niet een schoenlepel aan te pas dient komen om hem uit het karretje te wrikken. Wel zijn er twee mensen nodig om hem eruit te sleuren. Hoe kan een mens zich toch laten gaan vraag je je af op zo'n moment. De beste tientonner is echter nog niet uit zijn benarde situatie bevrijd of de volgende moet met boter worden ingesmeerd om in het karretje gepropt te worden. Blijkbaar is dat heel normaal in Disney. Uiteindelijk zijn wij aan de beurt en worden de Matterhorn op getakeld. Na een daverende, zich deels binnen de berg afspelende, afdaling stappen we tevreden uit. Op naar de volgende attractie. We moeten immers nog wat tijd vol maken alvorens we van onze eerste fast pass gebruik kunnen maken.

We gaan in de rij voor “Its a small world”. Een rij van een kwartiertje, dat is goed te doen. Deze attractie is vrijwel identiek aan de evenknie in Disneyland Parijs. Desalniettemin brengt deze vrolijke ode aan de verschillende landen en continenten van de wereld de sfeer er lekker in. Het deuntje nog lang na neuriend begeven we ons langzamerhand terug richt Star Wars Tours. Nog snel even een fast pass scoren voor Hyperspace Mountain, want die is inmiddels open gegaan. Het duurt meer dan 4 uur alvorens we van deze fast pass gebruik kunnen maken! We gaan daar uiteraard niet op wachten en we begeven ons richting Star Wars Tours. Bij de fast pass ingang van deze attractie staat een heuse rij. Maar dat was niet de bedoeling! Blijkbaar is het dusdanig druk in het park dat ze de term fast pass hadden moeten vervangen in “less slow pass”. Omdat we geen keuze hebben sluiten we in de rij aan en na een wachttijd van ongeveer 30 minuten (hoezo fast?!?) kunnen we instappen. Ook deze attractie is net zoals de meeste attracties in Universal Studios een 4D ride. We stappen in een ruimteschip en worden door onze chauffeurs C3PO en R2D2 door de ruimte geslingerd. De ride is zelfs een beetje interactief want blijkbaar zitten de bad guys ons op de hielen vanwege een rebellen schurk die over gezocht wordt. Ons schip wordt gescand en jawel hoor, een van de mensen ook bij ons in deze attractie is gestapt verschijnt op het beeldscherm. Leuk detail! Maar natuurlijk geven we deze onwetende man niet over aan de dark side. We racen door diverse delen van werelden uit de diverse films en crashen uiteindelijk ergens op Naboo als ik me niet vergis. Eind goed al goed en we verlaten het schip. Echt zeer leuk gemaakt deze attractie. En dat is niet alleen vanwege mijn eigen Star Wars geek gehalte.

Verder die dag gaan we nog in de Haunted Mansion, Splash Mountain, Winnie the Poo en uiteindelijk is het dan tijd om naar Hyperspace Mountain te gaan. Tijdens de verschrikkelijk lange wachtrij van Splash Mountain (meer dan een uur, maar het bleek het toch waard te zijn) had ik via de app al mee gekregen dat Hyperspace Mountain nogmaals was uitgevallen. Maar nu doet het weer en we kunnen er snel in met onze fast pass. Althans dat dachten we. Eenmaal aangekomen bij Hyperspace Mountain staat het nodige personeel mensen te dirigeren. Ik vraag aan een hun wat er aan de hand is en ze verteld me dat er een aantal keren problemen waren met de ride en dat daarom de fast pass niet gebruikt kon worden. Ik blaf die dame eens goed af en loop zwaar teleurgesteld terug, want 2.5 uur in de rij gaat me toch echt te ver. En daar staat toch echt 150 minuten wachttijd! Teruglopend vang ik echter op dat de wachtrij met fast pass 30 minuten bedraagt en dus keer ik toch met de beide meisjes terug. Eerst verontschuldig ik me eerst bij de zojuist afgeblafte dame en dan sluiten we aan in de rij. Als we bij het punt komen waarbij de fast pass rij en de normale rij bij elkaar komen, wordt er een paar mensen voor me een dame de toegang geweigerd. Er is iets aan de hand met haar fast pass pasje maar het precieze probleem is mij niet duidelijk. Aangezien Judith niet mee wilde, bied ik haar mijn extra fast pass aan. Zij verklaart me haar eeuwige liefde en kan me niet genoeg bedanken. Het was een kleine moeite maar zij is intens gelukkig. Eenmaal aangekomen bij de karretjes blijkt al gelijk dat deze Hyperspace Mountain anders is dan de Space Mountain in Parijs. Deze gaat namelijk over de kop en aan de veiligheidsbeugel van deze karretjes te zijn gaat deze niet over de kop. Niet getreurd, want aangezien deze achtbaan de langste wachttijden kent van het hele park moet het dan toch een vette ride zijn. En dat is het ook. We worden weliswaar niet afgeschoten zoals in Parijs maar we sjezen als een raket, of beter ruimteschip, door de ruimte. In het donker worden we van diverse kanten belaagd door Tie Fighters. Door de bochten sjezend volgen de ontploffingen van laserinslagen zich in rap tempo op. Uiteraard overleven we alle aanslagen en komen we triomfantelijk aan het eind van de achtbaarn. 2,5 uur wachttijd zou het me niet waard zijn geweest, maar dit was toch zeker het hoogtepunt van de dag.

Tijd voor wat voedsel. Dit keer storten we ons op de italiaanse keuken. Spaghetti en pizza slices zijn ons deel. Na deze verorberd te hebben besluiten we nog even snel de Indiana Jones achtbaar mee te pikken en daarna het voor gezien te houden. Het vuurwerk bekijken we wel weer in de camper. Judith gaat wederom niet mee, want ze voelt zich niet 100% en dan is zo'n achtbaan mogelijk wat te veel van het goede. Achteraf blijkt dat jammer te zijn, want deze attractie is niet echt een achtbaan. Je stapt namelijk in een uit de kluiten gewassen auto die door de donkere krochten van tempel knalt. Het gaat niet hard maar de auto bokt en helt alle kanten op als we door de vele dochten gaan. We komen alllerlei soorten onheil tegen waaronder een reuzeslang die zich op ons wil storten. Aan het eind wordt onze doorgang geblokkeerd door een reusachtige stenen bal zoals we die kennen van de Indiana Jones films. De auto stopt maar de bal rolt op ons af! Dan komt Indy zelf to the rescue en we rijden een stukje achteruit. Echter komt de bal toch steeds dichterbij. De auto stopt en we lijke te worden geplet door de stenen bal. Alvorens de bal ons uiteindelijk lijkt te gaan pletten, zakt de auto echter door de grond en scheuren we weg onder de bal door. Wat een originele en geheel in Indiana Jones passende stijl zijnde attractie. Allemachtig prachtig!

We begeven ons hierna richting uitgang. Main street is al vol gelopen met mensen die de parade willen aanschouwen. Eigenlijk wilden wij dat niet gaan doen maar de parade begint net. We besluiten te blijven en het eventuele missen van de laatste bus terug naar het RV park op de koop toe te nemen. Dit blijkt weer een goede beslissing te zijn, want de parade is echt gaaf. Waanzinnig verlichte wagen met al onze bekende Disney figuren passeren de revue. We kijken onze ogen uit, dansen mee met de aanstekelijke muziek en schieten de nodige foto's en filmpjes. Aan het einde komt dan de vuurwerk show. Ingeleid met een stukje historie over de visie van Walt Disney himself gaat het dan los. Ongelofelijk wat een mooi vuurwerk. Naadloos sluit de kannonade van vuurpijlen aan bij de muziek. De techniek van het vuurwerk lijkt ook niet meer wat het geweest was. Ze krijgen het zelfs voor elkaar om 3D vuurwerk te maken. Sommige vuurpijlen ontploffen in 3-dimensionale raamwerken van een kubus die op je af komt. Indrukwekkend! Het publiek gaat helemaal los als tegen het einde de thema-song van Frozen voorbij komt. En met een en al positivisme komt de show dan toch tot een einde.

Snel begeven we ons richting bushalte en op het laatste nippertje stappen we in de laatste bus die richting ons RV park gaat. De dame achter het stuur is van dusdanig formaat dat we het idee hebben dat de bus om haar heen gebouwd is in plaats van dat zijn er in gestapt is. Met armen dikker dan mijn bovenbenen weet ze de bus toch richting ons RV park te loodsen alwaar wij uit stappen en het laatste stukje naar de camper lopen. Voldaan ploffen we snel neer in onze bedjes in dromen verder over al dat moois wat Disney ons die dag geboden heeft.