USA 2018 dag 7: Port Canaveral - Orlando

Als we wakker worden liggen we al aangemeerd in de haven van Port Canaveral. De avond van te voren hebben we onze koffers al ingepakt voor de deur gezet en deze worden door het personeel aan wal gebracht. Dat geeft ons dus de tijd om nog te ontbijten. Om 8:30 worden we geacht de hutten te hebben verlaten en dus gaan we snel aan het ontbijt. Tijdens het ontbijt kletsen we zoals altijd wat met Ardani maar dit keer zal dat voor de laatste keer zijn. Toch wel knap hoe zij na een nacht van gemiddeld 3-4 uur slaap toch weer zo vrolijk en monter is.

Even voor 8:30 gaan we naar boven en halen onze resterende spullen op uit onze hutten. Daarna zitten op deck 5 te wachten totdat ook wij naar beneden mogen om van boord te gaan. Het duurt en duurt maar uiteindelijk is het dan zover en mogen wij van boord af. Onze koffers staan inderdaad op ons te wachten net voor de security check en als we daar doorheen zijn, gaan we naar de auto en kan de reis richting Orlando beginnen. Het is maar een uurtje rijden, dus we zijn er zo. Na onderling overleg hebben we besloten om die dag naar Seaworld te gaan. We hebben al combi-kaartjes voor een aantal aan elkaar gelieerde parken, namelijk Seaworld, Discovery Cove, Aquatica en Bush Gardens. Maar allereerst gaan we vandaag dus naar Seaworld.

Bij Seaworld aangekomen gaat het parkeren voorspoedig en ook de entree kost geen extra tijd, want met onze kaartjes kunnen we zo doorlopen. Het is wel bloedje heet weer die dag dus als eerste pikken we een Seaworld beker op die gratis zo mag worden bijgevuld met water gedurende de hele dag. Eenmaal in het bezit van de beker en deze gevuld te hebben, gaan we naar de eerste attractie. Gek genoeg zijn er nagenoeg geen attracties in Seaworld waar je van nat gaat worden. Dat is wel jammer, want de verkoeling zou zeer welkom zijn.

De eerste attractie is een achtbaan genaamd Manta. Judith bedankt voor de eer en dus ga ik met de meiden in de rij. De wachtrij is kort en na een kleine 15 minuten zitten we al in de achtbaan. Het is een achtbaan waar je onder de rails hangt in plaats van karretjes bovenop de rails. Voordat we vertrekken worden de karretjes omhoog en naar achteren getild en hangen we dus met de neus richting de grond in deze achtbaan. In deze houding begint de rit en we worden omhoog getakeld om vervolgens naar beneden te storten. Gelijk volgt een halve kurkentrekker gevolgd door een looping. Die laatst was niet ingecalculeerd, althans dat hadden we niet van te voren gezien. Geen probleem, dat hebben we vaker meegemaakt. Er volgen de nodige snelle bochten en aantal kurkentrekkers. Als we eenmaal aan het einde zijn en uitgestapt zijn, kijken we elkaar een beetje overdonderd aan. Je zou het niet zeggen, maar deze achtbaan was een stuk heftiger als verwacht. Lotte heeft wat hoofdpijn er aan over gehouden en ik ben behoorlijk misselijk en merk dat rechtdoor lopen me ineens wat minder natuurlijk af gaat dan normaal gesproken. Alsof je je op een boot bevindt, dobberend op zee. Gek genoeg had ik daar geen last van toen we daadwerkelijk op zee waren maar nu is de stabiliteit ver te zoeken. Gelukkig heeft de rest honger en kunnen we, nadat de dames wat eten hebben gescoord, ergens gaan zitten. Hopelijk gaat het snel over maar de conclusie lijkt nu al te zijn dat dit de laatste achtbaan van de dag was. Maar dat is op zich niet erg, want de dieren zijn eigenlijk de grootste attractie. 

We lopen na het eten verder en belanden bij de dolfijnen show die net van start is gegaan. We vinden snel een plekje en bewonderen de capriolen die de dieren uitvoeren. De dolfijnen doen van allerlei kunstjes, zoals rondjes draaien, salto's en dubbele salto's springen uit het water. De begeleiders worden door een en vervolgens door een tandem van twee dolfijnen door het water geduwd en als apotheose wordt een van de begeleiders meters hoog de lucht in geschoten. Geweldig wat die dieren allemaal kunnen, echter blijft er altijd het gevoel hangen dat deze dieren hier niet thuis horen. Echter zal blijken dat gaande weg de dag het beeld van deze dieren in gevangenschap en de rol die Seaworld hierbij speelt, wat genuanceerder ligt dan je zou denken. We kennen allemaal de film "Free Willy" en de protesten van o.a. Steve-O tegen het in gevangenschap houden van deze prachtige dieren. Maar zoals gezegd zullen we leren gedurende dag dat Seaworld juist bijzonder veel voor het behoud en redden van de diverse zeedieren doet.

Na de dolfijnen show kunnen we nog vanuit een ondergrondse grot dolfijnen bewonderen die in een aquarium vrolijk rond zwemmen en met elkaar spelen. Twee van hun zien we een soort tikkertje spelen. Het zijn hele speelse dieren. Bovengronds kun je overigens de dieren voeren, maar daar moet je dan wel voor in de buidel tasten. Dat laatste slaan we voor nu maar even over, want we gaan nog later in de vakantie de kans krijgen om dicht bij dolfijnen te komen.

Hierna lopen we naar de Turtle Trek. Dit is een 3D belevenis waarbij je een 3D avontuur van een schildpad volgt in een koepelvormig theater, waar je met 3D brillen 360 graden om je heen deze film beleefd. Voordat we deze attractie binnen zijn, komen we eerst langs een tweetal grote aquariums die we ondergronds kunnen bewonderen. In de eerste bevinden zich enorme zeeschildpadden, net zoals de examplaren waarmee we op de Bahama's hebben gezwommen. Het is dus een beetje alsof je een oude vriend ontmoet. In het tweede aquarium bevinden zich Manatees, oftewel zeekoeien. Enorm grote, grijze, wat overgewichtig ogende beesten. Ze glijden langzaam maar voor hun omvang en gewicht behoorlijk sierlijk door het water. Na een tijdje kunnen we film aanschouwen en daarna lopen we naar buiten en komen we aan de andere kant naar buiten. Daar kunnen we dezelfde aquariums zien maar dan bovengrond. We zien dezelfde schildpadden en zeekoeien. Er staat een gids buiten die tekst en uitleg geeft. Zo vertelt ze dat het doel van Seaworld voor deze dieren niet is om ze aan het publiek te showen, maar het merendeel van dieren worden opgevangen nadat ze gewond zijn geraakt en veelal dan door mensen. Ze worden hier opgevangen en zo goed mogelijk opgelapt en als de dieren voldoende hersteld zijn en in staat zijn om terug uitgezet te worden, dan gebeurd dat ook. En dat is dus het doel: See it here, Save them there. 

Een klein stukje verderop liggen twee enorme aquariums waar zeekoeien worden opgevangen. In het ene aquarium liggen recent binnen gekomen zeekoeien en in de andere de zeekoeien alweer redelijk hersteld zijn. Een gids daar verteld o.a. over een van de net aangekomen jonge zeekoeien in het eerste aquarium. Hij heeft een soort zwemvest aan waardoor hij aan de oppervlakte blijft drijven. Hij blijft dus te zijn aan gevaren door een boot en een van zijn longen is doorboord geraakt. Door hem te laten drijven, lopen zijn longen niet vol met water. Ik vraag de gids waar deze dieren zijn gevonden en ze verteld dat ze van heinde en verre in de regio Florida worden gevonden en naar Seaworld worden gebracht. In de tweede bak ziet Lotte een grote zeekoe met ongeveer 15 grote sneden op de rug. Als ik de gids vraag hoe dat gekomen is, legt ze uit dat ook deze zeekoe door een boot aan gevaren is. De sneden op de rug komen van de propeller van de motor af. Deze is dus recht over de zeekoe heen gevaren en al draaiende de zeekoe ongeveer 15 keer flink open gehaald. Gelukkig is deze zeekoe door Seaworld opgevangen en lijkt bijna volledig hersteld te zijn. Zodra hij voldoende hersteld is, zal hij worden uit gezet daar waar wij gevonden is. De dieren die niet meer voldoende kunnen herstellen, zullen in Seaworld mogen verblijven en daar hun leventje leiden. Naast dit soort dieren zijn eigenlijk alleen de dieren die in gevangenschap zijn geboren dieren die permanent in Seaworld verblijven. Hoezo dus free Willy? Ze redden juist de Willies die door mensenhand gewond zijn geraakt.

Volgende stop op het programma is Antarctiva: Empire of the Penguin. Het begint inmiddels wat te regenen dus het lijkt sowieso een goed idee te zijn om een attractie binnen te gaan doen. De rij is echter behoorlijk en de website voorspelt een wachttijd van 45 minuten. Tergend langzaam komen we vooruit maar als we eenmaal binnen zijn, zijn we er nog niet. Eerst een kort filmpje in een ruimte waar we met teveel mensen op elkaar gepropt worden en daarna aansluiten in een nieuwe rij! Dit duurt gelukkig niet zo lang en we kunnen eindelijk erin. Het is een eenvoudig attractie waarbij we in een soort ronde slee een beetje rond draaien en zo door drie ruimtes worden gevoerd waar we het vervolg om het eerste filmpje krijgen te zien. Na korte tijd kunnen we alweer uitstappen en belanden we bij de pinguins. Het is vreselijk koud maar dat vinden de pinguins uiteraard alleen maar lekker. Wij daarentegen staan in onze korte broekjes en korte shirtjes/jurkjes te klappertanden van de kou. Normaliter zouden we langer zijn blijven kijken naar deze grappige diertjes maar de kou is niet erg grappig. Snel naar buiten opwarmen dus. Dit is overigens wat als een rode draad door de vakantie heen loopt. Binnen kou kleumen en buiten opwarmen.

Eenmaal buiten beginnen we weer te ontdooien en lopen we richting haaienverblijf. Binnen loop je onder een enorme aquarium waarin zich diverse haaien bevinden. Er zwemt zelfs een zaagtandhaai rond. Deze is zeer zeldzaam en is ernstig met uitsterven bedreigd. Hopelijk kan Seaworld een positieve rol spelen bij het behoud van deze vis, want hij is echt geweldig om te zien. Als zo af en toe een haai over je heen zwemt en je hem van dichtbij kunt zien, is het toch wel even schrikken als je die tanden ziet. Vlijmscherpe tanden, rijen dik. Als we de ondergrondse aquarium hebben verlaten, staat er een gebit tentoongesteld van een witte haai. Enorme kaken heeft zo'n beest en de tanden zijn echt bizar om te zien. Aan de buitenkant zie je gewoon een rijtje tanden. Nou ja gewoon, ze zijn van zichzelf al driehoekig van vorm maar zijn aan de rand volledig voorzien van een kartelrand. Maar achter deze voortanden schuilen achter elke tand nog vier rijen extra tanden van hetzelfde kaliber. Als zo'n beest dus even aan je besluit te knabbelen, heb je dus een serieus probleem!

De laatste stop voor vandaag is Shamu Stadium, het tehuis van de orca's. Met name hier zou je het gevoel bekruipen dat door films als Free Willy je aangepraat wordt. Maar gelukkig weten we inmiddels beter. Voordat de show begint, wordt dat ook nogmaals goed duidelijk gemaakt door een van de begeleiders die verteld over de rol van Seaworld. Naast het opvangen van dieren hebben ze ook een fokprogramma en delen ze hun kennis met iedereen ter wereld die te maken heeft met het behouden van deze magnifieke dieren. Als de eerste orca dan ook binnen zwemt en een sprong maakt, zijn we gelijk overdonderd van hoe bijzonder deze dieren zijn. Ze zouden een mens zo kunnen inslikken, ware het niet dat ze geen mensen eten. Ook deze dieren lijken net zoals de dolfijnen heel speels te zijn en dus ook zij doen de nodige kunstjes. Voor aanvang van de show werd al gewaarschuwd dat de mensen die zich op de eerste 15 rijen bevonden, zich in de "soak zone" zouden bevinden. En dat blijkt niets minder dan waar te zijn. Deze dieren weten pas hoe je een bommetje moet maken. Daarnaast hebben ze de dieren geleerd om met hun staarten het publiek te voorzien van de nodige verkoeling. De mensen op de eerste paar rijen worden dan inderdaad ook tot op de onderbroek doorweekt. (Video: https://ronvanpol.reislogger.nl/video/seaworld-shamu.39783)

Na al dit geweld is het de hoogste tijd om te vertrekken, want we hebben met onze nieuwe airbnb-verhuurders afgesproken om om 19:00 uur bij het huis te zijn. Zo gezegd, zo gedaan staan we om 19:00 uur voor de deur van ons nieuw onderkomen van de komende negen dagen. We worden onthaald door een enthousiaste Bob. Bob is iets van 65 jaar oud en bezorgd ons het beste onthaal dat je je maar kunt wensen. Het hele huis is door hem en zijn partner Ron persoonlijk van top tot teen perfect schoon gemaakt. Omdat wij niet amerikaans zijn, had hij gedacht dat een biertje en wel in zou gaan en dus staan een wat biertjes koud te wachten op ons in de koelkast. Tijdens de rondleiding verteld Bob een aantal keren dat men zegt dat hij teveel praat. Dat klopt inderdaad, want er lijkt geen eind aan te komen. Maar wel op een positieve manier dan. Hij is een super aardige kerel, maar hij kon voor mij sowieso al niet stuk toen hij nadat ik uit de auto stapte tegen me zei dat ik eruit zag alsof ik "in great shape" was. Uiteraard is dat ook zo, /flex :)

Nadat Bob weg is en de kamers verdeeld zijn, gaan we nog snel een hapje eten. We doen dit bij een winkelcentrumpje, want ja die vind je echt overal in amerika, bij Zoey's Kitchen. Hier kun je, op aanraden van Bob, ook gezond en vegetarisch eten. Dat klopt op zich wel, maar de kwaliteit had beter gekund. Hoe dan ook zijn de buikjes rond en gaan we, nadat we nog snel een paar noodzakelijke boodschappen bij Walmart hebben gedaan, terug naar ons nieuwe huis. We kijken nog even een film (Despicable Me 3) en gaan daarna naar bed.