USA 2018 dag 6: zeedag

Vandaag wordt een zeedag. Oftewel we dobberen ergens op zee in de Bahama's en gaan met maar liefst 10 mph vooruit. Dus vandaag wordt het een dag om rustig wat te eten en drinken en vermaakt te worden door de diverse entertainment crews. Dagelijks komt via de speaker onze cruise director voorbij die ons verteld wat er allemaal te doen is. T to the E to the V to the I to the N, oftewel Tevin heet de beste man en hij praat als een gangsta-rapper from the hood. Het blijkt overigens nog een behoorlijk jonge gast te zijn die toch de baas lijkt te zijn van de hele entertainment en winkel crew.

Na het ontbijt gaan we eerst rustig terug naar de hut. Even wat op het balkon zitten, naar de onmetelijk hoeveelheid water om je heen kijken en een beetje lezen. Lotte blijft lekker in haar eentje een door lezen op het balkon als wij met Femke gaan midget golfen op deck 14, de hoogste verdieping van het schip. Het is een beetje vreemd als je bedenkt wat je aan het doen ben midden op zee op dertig meter hoogte van de zeespiegel. Zo'n cruiseschip is echt een drijvende stad.

Na het potje golf gaan we naar beneden om bingo kaarten te gaan kopen voor de grote bingo show later op de middag. Een cruise heet ten slotte geen cruise als je niet het gebingoot. Er valt 5000 dollar in de wacht te slepen en dus is het behoorlijk druk bij de kaartverkoop. Als het eenmaal tijd is voor de bingo halen we Lotte op,want die mag dat natuurlijk niet missen al denkt zij daar zelf anders over. In de grote zaal, treffende de "Venetian" zaal genaamd, beginnen ze al met de pre-bingo-show. Het blijkt al snel duidelijk dat het een serieuze show gaat worden. Onze bingo master is "Mo Money Merly", een jonge dame die maar een doel heeft, namelijk zoveel mogelijk energie proberen op te wekken in het publiek. Een tv preacher is er niks bij en ze trekt alles uit de kast om mensen gek te maken. Er worden o.a. prijzen weg gegeven voor de meest energieke, uitbundige gast in het publiek. Wat mensen voor een slechte fles Aldi wijn doen is bijzonder om te zien.

Een gehoorbeschadiging verder gaat het feest dan toch van start. De zaal zit vol, iedereen heeft zijn kaarten bemachtigd en de "daupers" (soort stift om je bingo nummertjes mee te markeren) worden in de aanslag gehouden. We gaan drie rondes spelen. De eerste ronde valt er 100 dollar te winnen, de tweede 150 en de derde ronde gaat het dan ok de 5000 dollar. Tijdens het trekken en opnoemen van de nummers maakt Mo Money Merly er een sport van om zelf en het publiek zoveel mogelijk flauwe moppen te laten tappen, waarna ze zelf telkens letterlijk op de grond gaat liggen en zo hard mogelijk lacht om en ene nog flauwere grap na de ander. "Why did the turkey cross the road? To prove he wasn’t chicken" en daar gaat ze weer hoor, onze gillende keukenmeid. De eerste twee rondes komen we nog niet in de buurt van een bingo maar dan is het eindelijk tijd voor de 5000 dollar ronde. Voordat die begint vertelt Mo Money Merly dat de 5000 dollar alleen gewonnen gaat worden indien iemand een hele kaart vol heeft in maximaal 49 getrokken nummers. Hmm, dat hadden ze ons niet van te voren gezegd en menig boegeroep valt haar ten deel. Niet getreurd, we gooien er nog een flauwe mop tegenaan en we zijn los met de derde ronde. Voordat maar iemand in de verste verte bingo heeft zijn we de 49 nummers al gepasseerd. Dan pas wordt het mijn amerikaanse buurman duidelijk dat er geen 5000 dollar gewonnen gaat worden maar een nog nader te bepalen lager bedrag. Hij vloekt en scheldt er flink op los en voelt zich, net zoals ons, belazerd. De eerst volgende flauwe mop a la "Why didn't the man fix dinner?" wordt door hem luidruchtig beantwoord met "He's dead, because he got scammed!". Hoe dan ook gaat de bingo verder en we komen in de buurt. Nog maar 2 getallen te gaan voor een volle kaart. Maar dan roept dan toch iemand anders het gevreesde "BINGO". De dame in kwestie blijkt inderdaad bingo te hebben en ze wordt beloond met 1000 dollar. Toch niet slecht, maar wij zijn alleen 35 dollar lichter en een gehoorbeschadiging rijker.

Na al deze spanning en sensatie doen we het wat rustiger aan. We hadden toch nog 5 dollar gewonnen met een kraslot en die gaan we eens royaal cashen in het casino. De kinderen trekken zich terug in hun hut en wij kijken een beetje rond in het casino, luisteren wat naar de muziek van een country solo artiest en drinken nog wat. Toen we eerder in onze hut waren, keek ik wat naar de carnival zender op de tv. Naast wat handige info waren en ook een soort zelf gemaakte commercials voor de diverse eetgelegenheden op het schip. Zo vertelden enkele mensen dat de burgers op het schip "the best I've ever had" waren. Sceptisch als wij Nederlanders zijn, geloofde ik daar uiteraard geen biet van maar toch besloten we om ze te gaan testen. Tenslotte zijn we op een amerikaanse cruise en een hamburger mag dan niet ontbreken. De burgers liggen met tientallen klaar in een bak met de gesmolten kaas er al op. Die worden op een broodje geflanst als we er eentje bestellen en de rest van de topping mogen we er zelf op gooien. Het beloofd niet veel goeds. Als onze hamburger zijn voorzien van de nodige toppings zetten we onze tanden erin. Het zal toch niet waar zijn maar sodeju die dingen smaken echt verdomd goed. The best I've ever had misschien nog net niet maar er valt vrij weinig op aan te merken. Je zou toch bijna nu de amerikaanse commercials serieus gaan nemen nu.

Voordat we 's avonds aan het diner kunnen aanschuiven, gaan we nog even een comedy show mee pikken. Het is een PGA rated comedy en dus mogen de kinderen mee, echter hebben ze geen zin en dus gaan Judith en ik maar alleen. Onze comedian is Al, een gezette. oudere, blanke man die vooral grappen over zichzelf en zijn familie maakt. Het zijn allemaal keurige grappen maar ze lijken toch grappiger te worden naar mate je langer naar Al luistert. Ze missen het niveau van Mo Money Merly want ik zie niemand gierend op de grond liggen van het lachen, maar dat is ook maar beter zo. Al is echt een aimabele man die gewoon goeie nette grappen verteld en dat kan ik in ieder geval meer waarderen dan die over-the-top "als je maar gek genoeg doen, dan moeten mensen je wel grappig vinden" praktijken.

Na onze vriend Al is het dan weer tijd voor het diner. Zoals elke avond worden we bediend door Arya en Ardani, een oudere man en een jongere vrouw, beiden afkomstig uit Bali. Ze zijn zoals altijd erg vriendelijk en komen graag een praatje met ons maken. Ze weten precies wat je de vorige avonden wel en niet hebt genuttigd, want voordat we uberhaupt aanschuiven hebben ze het chloorwater en bijbehorende glazen al verwijderd en staan de frisdranken al op ons te wachten. Dat doen ze toch erg goed. Tijdens het diner wordt er door de obers nog een show opgevoerd. Een van de obers zingt ons toe en daarna kruipen de obers die soepel in de heup zijn op de tafels en dansen en vrolijk op los op de beat van "Uptown Funk" van Mark Ronson ft. Bruno Mars. Arya en Ardani doen ook mee, met de voetjes veilig op de grond, en Arya krijgt Lotte en Femke ook zo gek om mee te gaan dansen. Iedereen swingt er vrolijk op los en de sfeer zit er goed in (zie https://ronvanpol.reislogger.nl/video/cruise-dinner-show.39767). Na dit feestje eten we onze deserts nog op en dan gaan we de avond afsluiten met een bezoek aan de American Rock show in de Venetian zaal.

De American Rock show is een uur durende ode aan de grote amerikaanse rock bands uit de jaren 80 en 90. Een retestrakke band speelt een veelvoud van medleys live en een scala aan zangers en zangeressen zingen de nummers aan elkaar. Het publiek gaat helemaal uit zijn dak zodra uit aan beide zijden van het spijkerjasje van een van de danseressen de amerikaanse vlag wordt getrokken. Zodra een amerikaan de amerikaanse vlag ziet, gaat ie volledig door het lint. Ongelofelijk hoe patriotistisch de amerikanen kunnen zijn. Overigens was er 's middags ook een sessie in deze zelfde zaal om oud militairen te eren, wat wederom aangeeft hoe gek de amerikanen op hun eigen land zijn. Na diverse meezingers van Kiss, The Eagles, Bruce Springsteen, etc eindigt de show en gaan de dames nog even op de foto met de zangers en zangeressen. Maar daarna is het mooi geweest en gaan we terug naar de hutten. Tijd om te gaan slapen. Als we morgenvroeg zullen wakker worden, zullen we weer gearriveerd zijn in Port Caneval en zit de cruise er al weer op.