USA 2018 dag 5: Nassau

Als we die ochtend wakker worden, is Nassau al in zicht. Over enkele uurtjes staan we op het beruchte epicentrum van de piraterij van weleer. Har, me mateys! Maar eerst even ontbijten. Het ontbijt is in hetzelfde restaurant als waar het diner wordt geserveerd. We worden weer door het personeel gezeteld en krijgen een menukaart onder de neus gedrukt. Voor het chloorwater bedanken we weer netjes en bestellen onze ontbijtmaaltijden.

Na het ontbijt is het aftellen geblazen totdat we op Nassau worden losgelaten. Vanaf 10:00 uur is het dan zover en kunnen we, nadat dat we uitgecheckt hebben, de eerste voetstappen zetten op de Bahama’s. In de haven liggen 4 cruiseschepen langs elkaar en we zijn niet bepaald de enige toeristen op Nassau, verre van. Om 11:15 moeten we alweer terug zijn in de haven om op een boot snorkel safari te gaan en dus snellen we de haven uit om Nassau in te gaan. We kijken kortstondig ronden en schieten wat foto’s maar daarna moeten we toch al terugkeren naar de haven voor de snorkel safari. Terloops komen we nog een optochtje tegen van locals die muziek makend en dansend ons kwamen verwelkomen. Je zult bij deze temperaturen maar zo’n danspakje aan moeten compleet met hoofdtooi en al. Maar ja, alles voor de toeristen met de dikke beurzen.

De snorkel safari gaat na een korte wandeling richting speedboot van start. De groep van 14 mensen stapt aan boord van de speedboot en we varen de haven uit richting open zee. Tijdens de tocht krijgen we tekst en uitleg van onze gids die samen met een stuurman ons op ons avontuur begeleidt. We varen eerst langzaam en komen terloops allerlei optrekjes van bekende mensen tegen. Huizen van Oprah Winfrey, Michael Jordan, George Clooney en een hotel waar zich de “Michael Jackson suite” bevindt. Het betreft een kamer die zich bevindt als een soort brug tussen de twee delen van het hotel. Als je de kamer zou willen huren, dan moet je dan voor een minimum aantal van vier dagen doen en de kosten zijn een slordige 25.000 dollar per nacht. Onze gids verteld ons dat geen van de eilanden gekocht kunnen worden, maar je kunt ze wel leasen voor de rest van je leven. Zo heeft Johnny Dep een eiland op die manier zich eigen gemaakt. Blijkbaar hebben zijn Pirates of the Carribean films hem geen windeieren gelegd.

Eenmaal op volle zee gaat de vaart er stevig in. Af en toe zelfs een beetje te hard, want de boot lijkt bijna helemaal van het water los te komen. De stuurman kijkt dan ook een beetje verontschuldigend en neemt gelijk was gas terug. 

Zo af en toe maken we een scherpe bocht en dan komt de boot flink op zijn kant te liggen, iets wat het merendeel van de dames aan boord aan het gegil te horen een beetje spannend vinden. Gelukkig zit ik met Lotte voorin, Femke zit langs de stuurman achter het stuur maar Judith zit helemaal achterin. En dat zal ze weten ook, want haar jurk blijkt bij de eerste stop van boven tot onder kleddernat te zijn. Nou is dat best wel te hebben met temperaturen van rond de 35 graden.We varen langs Gilligan’s Island waar blijkbaar echt de eerste aflevering(en) van de gelijknamige tv-serie destijds zijn opgenomen.

De eerste stop is bij een eilandje waar we even kunnen gaan snorkelen en met een beetje mazzel kunnen we daar schildpadden spotten. Voordat we stil liggen hebben we de eerste paar schildpadden al reeds gezien. We trekken onze zwemvesten aan, duikbrillen op en we springen vanaf de boot de zee in. Het water is lekker en kraakhelder. Er valt her en der een vis en een zee-egel te zien, maar het gaat toch om de schildpadden op deze plek. Ik zwem wat rond en hoor even later iemand anders roepen dat ze er een gevonden hebben. En ja hoor, als ik die kant op zwem zie ik onder water twee schildpadden zwemmen. Ik zwem rustig mee en de beesten vinden dat prima. Een stukje verder zie ik een uit de kluiten gewassen exemplaar op de bodem rustig van het zeegras peuzelen. Als er te veel anderen in de buurt komen en te dicht komen, vindt de schildpad het wel welletjes en gaat er vandoor. Op een gegeven moment worden we terug geroepen naar de boot en tijdens het terug zwemmen kom ik nog een schildpad tegen. Ik zwem er langs en probeer hem te filmen met mijn camera. Helaas zal blijken dat juist dit filmpje niet is opgeslagen, grrrr.

Eenmaal weer op de boot vertrekken we richting de volgende snorkelplek. Hier kunnen we een rif aanschouwen en een aantal grote scholen met vissen. Het rif is wat grijs en grauw en niet zoals gehoopt mooi en fel gekleurd. Wel zijn er inderdaad veel vissen te zien maar die worden dan ook gelokt door excursieleiders die met voer de vissen naar die buurt lokken. Hoe dan ook is het wel mooi om te zien al die honderden verschillende vissen. Ze zijn gelukkig niet van het formaat witte haai maar ook geen onnozele goudvissen. Na een tijdje is het weer tijd om terug naar de boot te gaan en de volgende stop is een eiland waar we de boot op het strand aanmeren. Hier kunnen we wat op het zandstrand relaxen en wat in de zee hangen. Het strand en de zee zijn alles wat je je van een eiland in de Bahama’s voorstelt. Hier zouden we nog wel wat langer kunnen vertoeven maar de tijd zit erop. We stappen we op de boot en scheuren over het water terug naar de haven van Nassau.

Nadat we onze excursieleiders hebben bedankt voor een geweldige excursie, trekken we nu het stadje in. We willen graag naar het piratenmuseum en dus vraag ik de weg aan een local. Althans is het weliswaar een oudere donkere man met een aftands oud hoedje, maar het blijkt een man uit Philadelphia te zijn en geen local. Toch bedankt maar we moeten toch zelf verder zoeken. We lopen richting de “straw market”. Dit is een overdekte markt waar zich een veelvoud aan kleine, eenvoudig standjes bevindt waar ogenschijnlijk locals hun soms zelf gemaakte waren aan de man proberen te brengen. Wij worden door een vrouwtje naar binnen gedirigeerd omdat de jonge dames graag hun haren ingevlochten willen hebben, zoals vele donkere dames dat daar hebben. De zogenaamde “braids”. Ze vragen er echter een klein fortuin voor en dus moeten we bedanken voor de eer. We lopen naar buiten en vragen buiten nogmaals de weg aan iemand die nu wel een local blijkt te zijn. 50 meter verder om de hoek ligt het piratenmuseum en dus gaan we daar naartoe.

Het piratenmuseum zelf is zeer interessant voor als je van piraten houdt. En ja, daar houden Judith en ik in ieder geval wel van. Alle Pirates of the Caribbean films gezien en ik heb ook de tv-serie “Black Sails” meerdere malen bekeken. We leren aardig wat van de geschiedenis van de opkomst en ondergang van de piratenwereld. Nassau was inderdaad het Mekka van de piraterij en vrijwel alle piraten uit de tv-serie “Black Sails” blijken de namen van echte beruchte piraten te zijn geweest. Zo heeft Blackbeard, de bijnaam van Edward Teach, echt bestaan maar zoals gezegd vele andere namen waren voor mij een feest van herkenning. Charles Vane, Jack Rackham, Anne Bonney om maar enkele namen te noemen. Naast alle weetjes die we op doen, lopen we ook nog door een heus (nagebouwd) piratenschip van weleer en proeven we zo iets van de sfeer van het piratenleven op zee.

Nadat we het piratenmuseum hebben verlaten lopen we nog wat verder door Nassau, kopen we nog wat souvenirtjes maar dan is de pijp wel een beetje leeg. Maar ook is het alweer bijna tijd om terug te zijn op het cruiseschip. Eenmaal op het schip gaan we snel allemaal douchen om het strandzand uit de bilnaden te wassen. Daarna is het weer hetzelfde ritueel als de vorige dag op het cruiseschip. Wat eten en drinken en daarna moe maar voldaan naar bed. Deze dag was precies waarvoor we deze cruise wilden doen. Morgen weer een dag maar nu snel slapen.