USA 2018 dag 3: Miami Beach

Om 7:30 gaat de wekker en moeten we zorgen dat we uiterlijk om 8:15 in de auto zitten om te vertrekken richting Miami Beach. Helaas vertrekken we te laat want Lotte dacht nog even snel te douchen 10 minuten voordat we moesten vertrekken. 8:20 gaan we naar beneden en rond 8:25 rijden we weg. We sturen gelijk even een berichtje via de AirBNB app naar onze excursieleiders dat we mogelijk 5 minuten te laat gaan zijn. Helaas blijkt het verkeer meer dan verwacht tegen te zitten. Je zult maar elke dag door Miami moeten rijden. Je staat meer stil dan dat je vooruit komt. Eenmaal aangekomen worden we opgewacht door een touringcar inclusief twee excursieleiders, Rudy (zeker weten doen we dat niet) en Pancho. Uiteindelijke zijn we meer dan 15 minuten te laat maar daar wordt geen probleem van gemaakt. Nadat de auto geparkeerd is kan de excursie beginnen.

We reiden van Miami richting Miami Beach. Ondertussen pikken we nog een paar andere mensen op en na een tijdje komen we aan op de plaats van bestemming. We zitten in het Art Deco deel van Miami Beach waar ondere andere het oude huis van Versace staat. Onze vriend Pancho bekogeld ons in een sneltrein vaart met informatie in het engels en spaans. Pancho blijkt een Argentijn te zijn afkomstig uit de regio van Buenos Aires. ZIjn engels is op zich prima maar de zware spaanse tongval maakt het lastig om goed te kunnen verstaan. Met enige regelmaat moeten we de kinderen vertellen wat Pancho niet weer allemaal uitgerateld heeft.

​Na de Art Deco les lopen we naar Miami Beach. Net voordat we het strand op gaan kunnen we nog even snel een sanitaire stop maken. Judith en Lotte maken daar dankbaar gebruik van. Terugkomende van het toilet is Judith in gesprek geraakt met Linda, een gepensioneerde vrouw die samen met haar man Hal een korte vakantie hebben ingelast. Gedurende de dag hebben we regelmatig leuke gesprekken met hun en ze nodigen ons ook uit om bij hun op bezoek te komen mochten we in de buurt van Orlando komen. Nou het toeval wil dat we daar 9 dagen gaan verblijven dus we hebben afgesproken om contact te houden via de mail en dat we zeker zullen langs komen. Linda en Hal wonen daar in een soort ouderen resort waar menigeen gepensioneerde amerikaan naartoe verhuisd om daar te genieten van een zwaar verdiend pensioentje. De kinderen kunnen in ieder geval al uitkijken naar een keuze uit 6 zwembaden en ook mogen ze in hun golfkarretje rijden.

Als we na een korte blik te hebben geworpen op het strand terug lopen, kunnen we nog even wat kiekjes maken van het Art Deco district. We verheugen ons alweer op de bus want het is 90F graden, dik 30C graden. De enorme luchtvochtigheid zorgt ervoor dat je helemaal klam wordt maar misschien is het gewoon het zweet waar we in drenken. Allememaggies wat is het warm!

We vertrekken nu naar het deel van Miami Beach dat beroemd is vanwege alle graffiti kunst. In een behoorlijk stuk van Miami Beach is zo'n beetje elke muur voorzien van graffiti. De berenkuil in Eindhoven is er niets bij. De meest uiteen lopende kunstvormen zijn te aanschouwen en het effect is schitterend. De anders saaie kale muren zijn omgevormd tot een kleurrijk kunstzinnig geheel. Nadat we zijn rond gereden en veel te weten zijn gekomen over de achtergrond van dit fenomeen worden we voor 20 minuten los gelaten bij Wynwood park. We kijken daar heel even rond maar al snel lopen we richting de "angel wings" graffiti werken die Lotte heeft gespot. Het blijkt een populaire instagram locatie te zijn om foto's te maken van je tiener kinderen. Maar ook de oudjes gaan even op de foto nu we er toch zijn :)

Daarna is het haasten geblazen richting bus want we hadden maar 20 minuten tijd. Terug gekomen bij de bus zijn we dus alweer te laat en onze vriend Rudy (althans dat denk ik dat hij zo heet) is nu iets minder amused. Sja hij moet het ons maar vergeven, tenslotte komen we hier niet elke dag.

De volgende stop in onze tour is een lunch bij een beroemd Cubaans restaurant, La Carreta. Tijdens de busreis kregen we een conference te horen van een amerikaans/spaanse comedian waarvan we leerden dat de Cubanen pas echt weten wat koffie is. Zo sterk als motorolie en je krijgt er haar van op je tanden. Als we de lunch hebben verorberd, die overigens prima was, komt dan eindelijk die koffie in een miniscuul kopje met een stuk gebak erbij. Nu ben ik geen koffiefanaat maar toch wil ik wel proeven hoe die motorolie nu smaakt. Hij blijkt eigenlijk prima te smaken. Een beetje sterk en zoetig maar hij moet qua sterkte toch wel onderdoen voor een gemiddelde espresso. Tot zover dit cubaans broodje aap verhaal. 

We gaan de excursie afsluiten in Little Havana alwaar we getrakteerd gaan worden op een ijsje. Met deze temperaturen is dat geen overbodige luxe. Aangekomen in Little Havana gaan we gelijk dat ijsje scoren en tijdens het verorberen ervan discussieren we flink met Linda en Hal over politiek. Linda is erg politiek betrokken (democraat aka een goeie!) maar moet zich inhouden omdat Hal zich anders te veel gaat opwinden. Wat het verhaal daarachter is, zijn we nog niet te weten gekomen maar het lijkt gevoelig te liggen. Daarna maken we nog wat foto's van de locals in Domino Park en daarna stappen we weer in de bus om terug afgezet te gaan worden bij onze auto.

We hangen nog een beetje rond en bezoeken onder andere nog Bubba's Shrimp, een winkel die ode brengt aan de film Forrest Gump. Even later besluiten we terug te gaan richtig appartement want Lotte heeft wat hoofdpijn. Ondanks dat we veel water hebben gedronken gedurende de dag, kan ik me best voorstellen dat in deze hitte hoofdpijn kunt krijgen. Toch besluit ik dat ik nog even in Miami Beach wil binnen lopen bij de Miami Ink tattoo shop, waar onder andere Chris Nunez van Inkmaster eigenaar is. Het shop heet overigens op vandaag Love Hate Tattoo, maar het gaat toch nog echt om dezelfde shop. Alle artiesten van de tv show Miami Ink alsmede Inkmaster zijn daar nog werkzaam. Als we eindelijk een parkeerplek hebben gevonden lopen we richting de shop. Femke gaat met mij naar binnen, want de rest vindt het te genant om daar een beetje celebrities te gaan spotten. Ik word aangesproken door een jonge dame en ik vertel wat ik kom doen. Een beetje rondneuzen en hopen om een meet & greet met Chris Nunez. Uiteraard is hij er die dag niet, want hij blijkt meer weg te zijn dan dat hij er nog is gezien al zijn verplichtingen met de tv show Inkmaster. Jammer, maar toch geprobeerd zullen we maar zeggen. Eenmaal weer buiten besluiten we toch het maximale rendement te willen halen uit de donatie aan de parkeermeter en duiken nog een kledingwinkel binnen. Met de nodige hoodies en korte broeken verlaten we weer de winkel en gaan nu echt terug richting appartement.

De terugweg gaat weer tergend langzaam en na verloop van tijd slaat het weer om en gaat het regenen. Niet weer zo'n extreme tropische bui als gisteren maar toch is het in no time goed nat. Eenmaal aangekomen in het appartement gaan we de rest van de avond een beetje chillen, tv kijken, douchen en badderen en we eten een broodmaaltijd om te honger te stillen. Nu is het weer bedtijd, want wederom moeten we morgen vroeg op. Dit keer om richting Cape Canaveral te rijden waar we zullen opstappen op een cruiseschip voor een korte mini-cruise naar de Bahamas.