USA 2018 dag 11: Orlando

We staan om 7:00 op om vandaag naar Discovery Cove te gaan. Ontbijt kunnen we overslaan, want dat staat daar al op ons te wachten. Als iedereen zo ver is, rijden we richting Discovery Cove. Als we daar aan zijn gekomen en de auto hebben geparkeerd, sluiten we aan in de rij voor de check-in. We zijn niet de enigen. De toegang is beperkt en je moet dan ook van te voren reserveren. Dat is op zich fijn, want dan weet je dat het niet te druk gaat worden. 

Eenmaal binnen sluiten we aan in de rij voor het ontbijt. Het is een lopend buffet waar je je flink kunt uitleven. Nu ben ik 's ochtends normaliter geen grote eter, maar het is moeilijk om toch niet van alles iets te pakken. Scrambled eggs, bacon, scones, croissants, fruit en een half litertje melk gaan er toch in. Omdat alles inbegrepen is, zie je overal mensen veel te veel opscheppen en de helft verdwijnt dan ook weer in de prullenbak. Wij hebben het nog redelijk netjes gedaan, maar ook wij eten niet alles op. We zitten tijdens het ontbijt lekker buiten onder een parasolletje en het is nu al behoorlijk warm. We worden omsingeld door diverse vogelsoorten die zitten te wachten tot er iets op de grond valt of totdat we klaar zijn, zodat ze zich te buiten kunnen gaan aan wat er overgebleven is.

Na het ontbijt gaan we omkleden. We krijgen een locker toebedeeld en pikken de genodigde spullen voor de dag op, waaronder handdoeken, zwembrillen, snorkels en een zwemvest. Het zwemvest moet verplicht worden gedragen. Niet zo zeer omdat mensen niet kunnen zwemmen, want je blijft er niet zomaar mee drijven, maar zodat je in het water goed opvalt voor de badmeesters. Eenmaal omgekleed en voorzien van alle spullen gaan we Discovery Cove verder ontdekken.

Er zijn grofweg drie gedeeltes. Een gedeelte is een lazy river, waar je relaxed een beetje rond dobbert. Een gedeelte ervan gaat door een vogelgedeelte, waar je van allerlei soorten vogels aantreft. Onder andere uit de kluiten gewassen papegaaien (ara's), toekans, pauwen, lepelaars en nog diverse andere soorten vogels. Ze zijn redelijk tam en je mag ze dan ook voeren (op de ara's na). In het middenste deel van de lazy river is nog een gedeelte waar onder andere aapjes zitten en otters. Maar beiden vinden het te warm of zijn te lui om zich goed te laten zien.

Een ander gedeelte van het park is het rif, waar je kunt zwemmen tussen van allerlei soorten vissen. Zelfs haaien, maar die bevinden zich in een afgesloten deel, waar je slechts onder begeleiding mag zwemmen met de haaien. Dat gaan wij in ieder geval niet doen. Als we het rif gaan ontdekken, blijken Lotte en Femke toch niet geheel op hun gemak te zijn tussen de vissen. Bij de eerste de beste vis die wat dichtbij komt, gaan ze gelijk uit het water. Na wat aandringen, gaan ze toch weer mee het water in. Maar er zwemmen daar ook roggen rond en zelfs een aantal reuze mantas. Als een van die kleinere roggen ongemerkt Lotte aanraakt, gillen beide dames moord en brand en stormen ze wederom het water uit. Hierna zijn ze voor geen goud meer daar het water in te krijgen. Judith en ik gaan dan maar zonder hun het rif ontdekken. Judith ontdekt de reuze manta's ook en als ze even ergens wil gaan staan op een rots om rustig te kijken, blijkt die rots geen rots te zijn maar een andere reuze manta. Ze gaat vol op dat beest staan, maar de manta geeft geen krimp. We zemmen daar rustig want rond tussen de vissen en na een tijdje nemen we nog een kijkje bij de haaien. Je kunt ze van bovenaf bewonderen en zien hoe dat andere mensen enkele minuten tussen de haaien mogen zwemmen. Allemaal onder strikte begeleiding, want je moet uiteraard tussen deze jongens geen rare fratsen uithalen. Als mensen het water betreden gaat een begeleider wat met een van de haaien spelen. Het betreft een bruine haai met donkere stippen (precieze soort weet ik niet) en de begeleider knuffelt er continue mee om hem bezig te houden om een of andere reden. De precieze reden krijgen we niet te horen maar de haai vindt het allemaal prima.

Voordat het hoogtepunt van de dag voor ons op het programma staat, hangen we nog wat op het strand te zonnen en schuiven we 's middags aan voor de lunch. Ook nu wederom heb ik totaal geen honger, maar je bent nederlander of niet en dus ga ook ik me vol proppen, want we hebben er reeds voor betaald. In de middag gaat dan het hoogtepunt van de dag plaatsvinden, welke zich gaat afspelen in het derde gedeelte van het park. We gaan namelijk een half een zwemmen met de dolfijnen. Of het echt zwemmen gaat worden weten we nog niet, maar in ieder geval zullen we de dolfijnen een half uur lang van dichtbij mogen mee maken. We begeven ons richting de verzamelplek en vullen nog even het benodigde papierwerk in en daarna gaan we dan naar de dolfijnen. Een tweetal begeleiders en een keuze film -en fotocrew staat op ons te wachten. We gaan het water in en mogen kennis maken met de eerste dolfijn. Het is de 18 jarige Madison, een lichtgrijze dolfijn die alle kneepjes van het vak al kent. Een van de begeleiders vertelde al dat Madison HAAR alles heeft geleerd toen ze kwam werken bij Discovery Cove in plaats van andersom. We mogen Madison betasten en ze doet een aantal trucjes voor ons. Daarna gaan we een voor een op de foto met haar. Allereerst een zoen op haar kin en vervolgens mag je haar flink knuffelen. Als ik haar als eerste goed vastpak, lijkt het alsof ze zich lekker op mijn knie laat zakken. Ik merk dan pas hoe zwaar ze is en dat ze ook best breed is. Ik krijg mijn armen er van ze lang zal ze leven niet geheel omheen. Ze voelt heel glad aan en als je een dolfijn zo van een afstand ziet, dan lijkt het alsof ze keihard zijn. Maar ze voelt best zacht aan. Je kunt de huid best een stukje in drukken.

Als we allemaal dit ritueel hebben voltrokken, mogen we afscheid nemen van Madison. Zij moet namelijk een andere jonge dolfijn, Rose van 4 jaar oud, gaan helpen met het verlaten van het bassin. Rose kent nog niet alle trucjes en Madison helpt haar als een soort wijze tante. Rose is toch nog een erg jonge dolfijn en kan het niet laten om een paar keer een sprong uit het water te maken alvorens ze met Madison mee gaat. Daarna mogen wij kennis maken met Dixie, een donkere dolfijn die reeds 40 jaar oud is. Ze is gewoon van hetzelfde soort dolfijn maar net als mensen kennen dolfijnen net zoals mensen verschillende huidskleuren. Dixie voelt ook anders aan, een beetje rimpeliger. Dat zal dan toch wel met de leeftijd te maken hebben. Als afsluiter mogen we een voor een stukje met Dixie zwemmen. Nou ja zwemmen, je mag een stuk door haar door het water gesleept worden. Een voor een zwemmen we zelf naar het midden van het bassin, waarna Dixie ons komt oppikken. Met de ene hand aan de rugvin en de andere aan de zijvin trek Dixie ons door het water. We hadden dat wel uren willen doen, maar helaas is de tijd beperkt. Want in het kleine half uurtje mogen ook de 5 andere mensen in onze groep dezelfde handelingen verrichten. Aan het einde worden er nog een aantal mooie familiefoto's geschoten en dan zit het er al weer op. Jammer dat het zo kort was, maar het was de forse prijs die we ervoor moesten neertellen absoluut waard. 

Na dit feest kunnen we gelijk naar de foto's en video's kijken die zijn geschoten. We konden dit sowieso niet zelf doen maar ook zou een van ons niet hebben mee gedaan, dan mag je van het zwemmen met dolfijnen geen foto's of video's maken. Dat doen de mensen van Discovery Cove voor je, waarna je dit beeldmateriaal dan voor een klein fortuin mag kopen. De prijzen die ze vragen zijn te zot voor woorden, maar omdat dit een once in a lifetime experience is, kan niemand het laten om geen foto's of video's te kopen. Ook wij trappen erin en kopen in ieder geval alle foto's. De video's doen we maar niet, want we moeten ook nog wat kunnen eten tijdens de rest van de vakantie.

Na deze bijzondere ervaring zwemmen we nog wat in het eerste gedeelte met de lazy river, baden nog wat in de zon en na een tijdje gaan we de foto's oppikken. Als Judith en ik daarmee bezig zijn, komen de kinderen er al aan met de boodschap dat iedereen uit het water wat gejaagd. Huh? Het is pas iets van 16:00 en het park sluit pas om 17:30. Het blijkt dat er onweer op komst is en preventief worden dus alle mensen uit het water gejaagd. Het blijkt gelukkig over te waaien en na een tijdje kunnen we weer het water in. Nog een keer een relax rondje op de lazy river en dan worden we om 17:30 dan toch echt definitief uit het water gebonjourd. Tijd om om te kleden en terug naar het huis te gaan.

Onderweg leidt ons navigatiesysteem ons via een alternatieve route terug naar huis, want het is weer eens druk. Toevallig komen we een enorme Indian Motorcycles vestiging tegen. Het zal toch niet de fabriek zijn, toch? Nee hoor, die ligt aan de andere kant van het land maar we gaan toch even kijken. Het is echter al na 18:00 en de winkel is gesloten. Bij de deur van de werkplaats staat wel nog een werknemer en die vraagt wat we komen doen. Als we vertellen dat ik ook Indian rider ben en graag even zou willen rond kijken, worden we toch binnen gelaten. We kijken er wat rond en opvallend genoeg is mijn motor (Indian Chief Dark Horse) niet aanwezig. Wel zien we veel van de Chieftain uitvoeringen en ook de Scout is sterk aanwezig. Daarnaast puilt de zaak uit van de Indian gadgets en hebbedingetjes. Ze zijn allemaal een klap goedkoper dan in Nederland en met name de motoren zelf zijn veel goedkoper. Ze kosten ongeveer 60% in dollars van de prijzen in Nederland. En dan heb ik nog niet een de koers van de euro ten opzicht van de dollar mee gerekend. Bizar!

Na het bezoekje aan de Indian winkel rijden we naar huis. Omdat we flink hebben getafeld bij Discovery Cove, houden we het bij wat brood en Femke maakt wat Max & Cheese voor zichzelf en Lotte. De kids gaan weer op hun eigen kamer netflixen, youtube filmpjes gekijken en wij kijken ook nog een filmpje, waarna het bedtijd is. We zijn flink moe na deze lange maar bijzondere dag. Wat mij betreft het hoogtepunt tot zover van de vakantie, helemaal top!